گازسنج چیست ؟

انواع گازسنج

گازسنج های  الکتروشیمیایی غلظت یک گاز خاص را با اکسید کردن یا کاهش گاز به الکترود اندازه گیری می کنند و جریان مثبت یا منفی را ایجاد می کنند. سنسورهای گاز الکتروشیمیایی معمولاً برای اندازه گیری غلظت گاز هدف در یک مدار خارجی استفاده می شوند. با توجه به اینکه چند نوع گازسنج وجود دارد، فناوری‌های گازهای قابل احتراق الکتروشیمیایی و کاتالیزوری متداول‌ترین و شناخته‌شده‌ترین آنها هستند.

گازسنج های کاتالیزوری معمولاً برای اندازه‌گیری گازهای قابل احتراق استفاده می‌شوند که با خطر انفجار در زمانی که غلظت آن بین حد انفجار پایین (LEL) و حد انفجار بالا (UEL) باشد، استفاده می‌شود. گازسنج های کاتالیزوری بر این اصل استوارند که وقتی گاز اکسید می‌شود، گرما تولید می‌کند و سنسور تغییر دما را از طریق مداری از نوع پل وتستون تبدیل می‌کند.یکی از المان های سنسور کاتالیزوری از یک کاتالیزور ویژه تشکیل شده است که باعث اکسیداسیون می شود و دیگری برای مهار اکسیداسیون استفاده می شود. جریان از سیم پیچ ها عبور می کند تا به دمای اکسیداسیون (500 درجه سانتیگراد) برسد و مقاومت سیم پیچ پلاتین را افزایش داده و منجر به عدم تعادل پل می شود. تغییر مقاومت مستقیماً با غلظت گاز در اتمسفر اطراف، نمایش قرائت گاز بر روی دستگاه گازسنج مرتبط است.

حسگرهای مادون قرمز جایگزینی برای اندازه گیری گازهای قابل احتراق، زمانی که اکسیژن وجود ندارد یا در موقعیت هایی که غلظت دی اکسید کربن بالا را اندازه گیری می کنید، استفاده می شود. با کار بر روی اصل جذب نور، تغییر در شدت نور جذب شده نسبت به شدت نور در طول موج مرجع اندازه گیری می شود. سنسور مادون قرمز تفاوت نور جذب شده را محاسبه می کند و غلظت گاز از جذب را گزارش می کند.

یک گازسنج گاز فوتیونیزاسیون از یک منبع نور ماوراء بنفش برای یونیزه کردن گازها به یون های مثبت و منفی استفاده می کند که به راحتی با یک گازسنج قابل شناسایی هستند. یونیزاسیون زمانی اتفاق می افتد که یک مولکول انرژی نور یک گاز را جذب کند. فوتیونیزاسیون بار گازهای یونیزه شده را شناسایی یا اندازه گیری می کند، که بار تابعی از غلظت ترکیبات آلی فرار (VOCs) موجود در جو است.