واحد ایمنی و آتش نشانی از زیر مجموعه های HSE است که مهمترین وظیفه ی آنها در واحدهای صنعتی مرتبط با گاز، پیشگیری از هرگونه حادثه منجر به نشت ، مسمومیت و در نهایت انفجار می باشد تا از ضررهای جانی و مالی جلوگیری نماید. یکی از مهمترین تجهیزات ایمنی انفرادی را در این خصوص می توان گازسنج، دتکتور یا آشکارسازهای های پرتابل نام برد که به خاطر وزن کم و ابعاد کوچک براحتی قابل حمل هستند . کاربران میتوانند با نصب در قسمت های مشخص شده روی لباس ، همراه با خود در مناطق کاری برده و از این دستگاه ها برای تشخیص یک نوع گاز خاص و یا چند گاز ( معمولا بین 2 تا شش گاز ) بطور همزمان استفاده تمایند ، از اینرو دستگاه های گازسنج پرتابل به دسته های گازسنج پرتابل تک گازه و گازسنج پرتابل چند گازه تقسیم بندی می گردد. دستگاه های تک گازه برای سنجش اکسیژن و یا گازهای سمی مانند هیدروژن سولفید (H2S) ، مونوکسد کربن (CO) ، آمونیاک (NH3) ، کلر (CL2) ، هیدروژن کلراید (HCL) ، هیدروژن سیانید (HCN) مورد استفاده قرار می گیرد و دستگاه چند گازه به طور معمول چهار گاز اکسیژن ، گازهای سمی هیدروژن سولفید (H2S) و مونوکسد کربن (CO) و گازهای قابل اشتعال را اندازه گیری می کنند. در شرکت های صنایع شیمیایی ، پتروشیمی و پالایشگاه ها که گازها با تنوع بیشتری وجود دارد می توان با توجه به قابلیت دستگاه ، در کنار چهار گاز معمول گازسنج های چند گازه، گاز سمی دیگر نیز اضافه کرد و یا در شرکت های گازی که حجم بالای گاز مورد استفاده قرار می گیرد با اضافه کردن سنسور IR بالاترین حجم گاز متان یعنی 100%VOL را اندازه گیری نمود.